C dilinin standardı yoktur, ama ANSI grubu ,bu konuda çalışmaktadır.C nin Taşınabilirlik referansları iyi olmasına rağmen ,derleyicileri arasında farklılıklar vardır.Bu değişiklikler genellikle BIOS fonksiyonları gibi standart olmayan şeyler kullanıldığında kendini gösterir. C dili fonksiyonlardan oluşmuştur ve bütün programlar main( ) fonksiyonu ile başlamaktadır. Diğer fonksiyonları bu fonksiyondan çağırıyoruz .Fonksiyonlar işlem satırlarından oluşmaktadır.
[code]
Fonksiyon_adı()
{
işlem satırı
.
.
.
işlem satırı
}
[/code]
# INCLUDE : Adı verilen başlık dosyasını okumasını ve bu dosyadaki kütüphane fonksiyonlarının
kullanılmasını sağlar. Bir fonksiyonda komut türüne bağlı olarak birden fazla başlık dosyası tanımlanabilir
# include “stdio.h”
# include “conio.h”
# include “stdlib.h”
PRINTF(” . . . “) : Tırnak arasında gösterilen bilgiler direkt ekrana yazılmaktadır.
[code]
# include “stdio.h”
main()
{
printf (“Ben C Çalışmaya Başladım.”);
}
# include “stdio.h”
main()
{
printf (“Ben”);
printf (“C dili Çalışmaya “);
printf(“Başladım.”);
}
[/code]
C ‘ de 5 Temel Veri Türü Vardır.
1-CHAR karakter
2-INT tamsayı
3-FLOAT kayan noktalı sayı
4-DOUBLE çift duyarlı kayan noktalı sayı
5-VOİD değersiz
GLOBAL değişken ,bütün fonksiyonların dışında tanımlanan değişkenlerdir.
LOKAL değişkenler , fonksiyonların içinde tanımlanan değişkenlerdir.
[code]
fonk1( )
{
int d1;
işlem satırı;
.
işlem satırı;
}
fonk2( )
{
int d1;
.
işlem satırı
.
işlem satırı
}
[/code]
Fonksiyonların d1 değişkenlerinin birbirine etkisi yoktur. Çünkü değişkenler lokaldir.
printf ( “sayının değeri : %d “,25);
Burada %d ifadesi format tanımlayıcıdır yani 25 sayısı %d ifadesine aktarılır. Bilgisayar ekrana şunu yazar.
sayının değeri : 25
[code]
VERİ TÜRÜ FORMAT
char %c printf (“%c “,’ f ‘ );
int %d printf (“%d “,35);
float %f printf (“%f “,37.456789);
double %f
# include “stdio.h”
main( )
{
int d1;
d1=275;
printf (“d1 değişkeninin değeri : %d ‘dir.”,d1);
}
# include “stdio.h”
main( )
{
int d1;
char d2;
d1=3321; d2=’f’;
printf (“%d ve %c “,d1,d2);
}
[/code]
